Van gipsen tot reanimeren
Agnes
Hoe is dat eigenlijk, werken op de spoed? En nog belangrijker: hoe word je als algemeen verpleegkundige een spoedeisendehulp-verpleegkundige? In gesprek met spoedeisendehulp-verpleegkundige Agnes Loonstra.
Een gebroken arm van een kindje van zes jaar, een reanimatie van een mevrouw van 88 jaar, een persoon met coronagerelateerde klachten, een trauma met meerdere slachtoffers, een zwangere vrouw die gevallen is met de fiets. Allemaal voorbeelden van werkzaamheden van onze spoedeisendehulpverpleegkundigen, waarbij je nooit weet hoe de dag eruit komt te zien.
Agnes (29) had van jongs af aan al de droom om spoedeisendehulpverpleegkundige te worden. Dat zij wilde werken in het Medisch Centrum Leeuwarden (MCL) was Agnes dan ook al snel duidelijk. Agnes: ‘Het MCL is een groot ziekenhuis dat alles heeft en waar geen enkele dag hetzelfde is. Daarnaast is het een ziekenhuis met veel doorgroeimogelijkheden. Ik wist al snel dat ik niet op een gewone verpleegafdeling wilde werken. Het MCL was voor mij de plek waar ik moest zijn.’ Agnes studeerde in 2012 af als verpleegkundig en solliciteerde bij Servicebureau Tijdelijk Werk (STW) van het MCL. Ze werd aangenomen en een vast contract volgde. De eerste paar jaren maakte Agnes voornamelijk vlieguren als verpleegkundige. Zo belandde ze al vrij snel op de afdeling interne geneeskunde. Agnes: ‘Interne specialismen heb ik altijd al heel interessant gevonden. De complexiteit trok mij heel erg aan. Gedurende mijn werkzaamheden op deze afdeling kwam ik erachter dat ik de acute casussen erg interessant vond. Wat ik lastig vond aan werken op de verpleegafdeling is dat je een x-aantal patiënten hebt die je moet verplegen. Soms baalde ik dan als ik een acute situatie kreeg, want dat was juist het meest interessant. De spoedeisende hulp was de plek waar ik naartoe moest.’ Na vijf jaar ervaring opdoen, besloot Agnes te solliciteren.
Wie niet waagt, wie niet wint
Voordat Agnes solliciteerde naar de opleidingsplek van spoedeisendehulpverpleegkundige twijfelde ze. Was ze niet te jong? En had ze wel genoeg ervaring? Iedereen in haar omgeving zei dat ze het gewoon moest proberen. Agnes solliciteerde, mocht op gesprek komen en werd aangenomen. Agnes: ‘Wie niet waagt, wie niet wint. Ik kreeg een opleidingsplek met de garantie dat als ik de opleiding haalde ik een vast contract zou krijgen. Werken op de spoed voelde als thuiskomen.’ Als verpleegkundige van de afdeling interne geneeskunde kwam Agnes al geregeld op de spoed. Een vreemde was zij dus al niet meer. Agnes: ‘Ik kende al veel mensen, dat scheelde. Daarnaast ben ik begonnen met mijn opleiding tot spoedeisendehulpverpleegkundige op de oude spoed van het MCL. Ik heb hierdoor ook de verhuizing naar de prachtige nieuwe spoed meegemaakt. Ook dat is een hele beleving dat je echt samen met het team doet.’
Je bepaalt zelf welke middelen je in wilt gaan zetten
De juiste keuze
Agnes ging aan de slag met haar opleiding, slaagde met vlag en wimpel en was direct op haar plek. Agnes: ‘Van veel mensen om mij heen hoorde ik dat ze vonden dat ik echt de goede keuze had gemaakt. Natuurlijk moest ik wennen, het is een andere manier van werken. Maar daar krijg je de tijd en de kans voor. Je doet daarnaast niet voor niets de opleiding. Het behandelen van mijn eerste ‘eigen’ patiënten verliep dan ook heel goed. Als spoedeisendehulpverpleegkundige heb je een hele andere rol ten opzichte van de patiënt. Je maakt veel meer je eigen beslissingen. De eerste opvang doe je alleen. Je bepaalt zelf welke middelen je in wilt gaan zetten. Je hebt meer eigen regie als verpleegkundige en ook een grote verantwoordelijkheid.’
Naast dat het belangrijk is dat je als medewerker van het MCL werkzaamheden uitvoert die je leuk vindt, is ook de sfeer binnen een team erg belangrijk. Vanuit het team worden geregeld leuke activiteiten georganiseerd. Helaas nu in een andere vorm dan normaal gesproken. Maar de digitale pubquiz was een groot succes. Agnes: ‘Juist door het doen van activiteiten die wel kunnen, blijven we beter in verbinding met elkaar. Ook dit zorgt voor een betere samenwerking op de werkvloer.’
Blijven ontwikkelen
Momenteel werk Agnes meer dan vier jaar op de spoed. Jezelf blijven ontwikkelen is erg belangrijk. Agnes: ‘In elk jaargesprek, of tussendoor, bespreek je met je leidinggevende wat je wilt qua ontwikkelingen. Zijn er bepaalde werkgroepen, bijvoorbeeld rampenscenario’s, waar je je bij wilt aansluiten? Of wil je misschien wel regieverpleegkundige worden? Of een andere opleiding? Doordat het MCL een opleidingsziekenhuis is zijn er mogelijkheden zat. Daarnaast is geen enkele dag op de spoedeisende hulp hetzelfde. Agnes: ‘We zien in ons ziekenhuis ontzettend veel diverse casussen. Van het gipsen van een gebroken arm, het hechten van een wond tot een reanimatie. Juist die diversiteit, maakt het werken op de spoedeisende hulp van het MCL ontzettend leuk!’
Werken bij #teamMCL
Wil jij ook komen werken bij #teamMCL? Of alvast even digitaal sfeer proeven? Bekijk dan het filmpje van Agnes op de werkvloer en zie ons instagramkanaal @mcleeuwarden. Bekijk alle vacatures op www.mcl.nl/vacatures.
Meer lezen van MCL vertelt?
Bekijk meer verhalen over afdelingen, mensen, zorg, keuzes, meedoen en geluk op deze pagina.