Dichterbij dan je denkt

Binnen het MCL houdt Mariska Hartendorp zich als aandachtsfunctionaris bezig met het thema kindermishandeling. Kindermishandeling kent vele vormen, de ene vorm is daarin wat duidelijker zichtbaar dan de andere. Zo is het onthouden van zorg of het emotioneel niet beschikbaar zijn voor een kind ook een vorm van verwaarlozing. Als zorgprofessional zijn we verplicht om de meldcode te volgen wanneer we zorgelijke signalen observeren.

Er zijn binnen het MCL meerdere zorgverleners die kindermishandeling als specifiek aandachtsgebied hebben. Samen zijn we bezig met het opzetten van een ziekenhuiscommissie waarbinnen ook het thema kindermishandeling een prominente rol zal krijgen. Naast de samenwerking binnen het ziekenhuis wordt er ook samengewerkt met externe ketenpartners zoals Veilig Thuis en Fier.

Deze samenwerking tussen alle partijen rondom complexe en zeer zorgelijke problematiek is uniek. Daarin lopen we in Friesland voorop.

Dat er meer aandacht moet komen voor kindermishandeling, zowel onder zorgpersoneel als in de samenleving, is duidelijk. Als we kijken naar de cijfers zouden we veel moeten missen. Volgens de landelijke cijfers wordt jaarlijks een kwart van kindermishandeling gemeld bij Veilig Thuis. Zeker in deze lange “coronaperiode” kun je je voorstellen dat het welzijn van kinderen onder druk is komen te staan.

Hoe het kan dat er toch veel incidenten gemist worden? Dit komt onder andere doordat kindermishandeling niet altijd makkelijk zichtbaar is. Fysieke gevallen, waarbij kinderen binnenkomen met lichamelijk letsel, daar kan iedereen zich iets bij voorstellen. Maar het signaleren van kindermishandeling wanneer het om emotionele verwaarlozing gaat is veel moeilijker. Want wanneer is het verwaarlozing? Wanneer ouders geen aandacht voor hun kind hebben omdat ze te druk zijn met hun werk of mobiel? En wat is dan de norm, wie bepaalt waar de grens ligt tussen wat wel of niet schadelijk is? Dit zijn hele lastige thema’s, die altijd heel zorgvuldig gewogen en besproken moeten worden. Hoe moeilijk dit soort gesprekken ook zijn, het is goed om deze met elkaar en met ouders te voeren.

Als het dan gaat om de zorg te melden dat er mogelijk sprake is van kindermishandeling, merkt Hartendorp dat dit steeds meer beladen wordt. Het bespreken van zorgen roept soms heftige reacties bij ouders op. Deze reacties zijn invoelbaar maar doen niet altijd recht aan de ingewikkelde spagaat waarin de zorgverlener zich bevindt. “Het gevoel van onveiligheid begint ook bij medewerkers toe te nemen”, merkt Hartendorp op. De beeldvorming in de media heeft hier ook een negatief effect op.

De term ‘zorgmelding’ zegt het eigenlijk al: een professional heeft bepaalde zorgen en maakt hier enkel en alleen een melding van. Het eerste doel van een zorgmelding is om samen met ouders te inventariseren of er meer ondersteuning nodig is, op welke manier dan ook. Vanuit het ziekenhuis kunnen we deze inventarisatie niet doen. De expertise hiervoor ligt bij Veilig Thuis. De tendens rondom “het doen van een zorgmelding” moet weer genormaliseerd worden.”

Het thema van ‘de Week tegen Kindermishandeling’ is dichter bij dan je denkt. Zeker in deze moeilijke en langdurige coronaperiode is het nog belangrijker om oog voor elkaar te hebben en te houden. Als je zorgen hebt, ga dan het gesprek aan. Iedereen kan het verschil maken.

De verantwoordelijkheid om kindermishandeling te bestrijden ligt bij ons allemaal. Niet alleen bij de zorgverleners, de hulpverleners of de leraren maar ook bij de buurvrouw of de voetbalcoach. Het doel moet zijn om in de preventie te blijven zodat er voorkomen kan worden dat er überhaupt een zorgmelding gedaan moet worden.

Behoefte om te praten over kindermishandeling of op zoek naar advies? Bel dan met Veilig Thuis via 0800-2000 of chat via veiligthuisfriesland.nl.

Of kijk deze video's voor meer informatie.

• Campagnevideo Week tegen Kindermishandeling
• Pleinpraat – Omrop Fryslân